Jouw leerproces mag er zijn
In ons werk draait het maar om één ding: er alles aan doen om kinderen het beste te geven voor een gezonde en onbezorgde toekomst. Dat maakt ons werk waardevol en dankbaar. Maar laten we eerlijk zijn, het kan soms ook best confronterend zijn.
Kinderen spiegelen. Ze laten ons prachtige dingen zien maar brengen ook dingen naar boven die diep in onszelf verscholen liggen. Dingen die pijn doen of ongemakkelijk voelen. Hoe ga je daar als pedagogisch professional mee om? Stop je het weg? Projecteer je het op de groep? Of durf je het aan om op onderzoek te gaan en duik je dieper in je gevoel?
In 2018 ben ik begonnen als pedagogisch coach en bij pedagogisch coaching draait het om het doorlopen van een leerproces. Een pittige reis met als einddoel het laten bloeien van je eigen kracht én die van de kinderen. Want wanneer jij groeit, groeien de kinderen in hun ontwikkeling met je mee.
De kracht van kwetsbaarheid
Naar mijn mening kan je niet coachen als je zelf niet gecoacht wordt. Wanneer je mij op Instagram volgt, krijg je regelmatig een kijkje in mijn eigen leerproces. De lessen die ik leer zijn persoonlijk en toch deel ik ze graag met jullie. Is dat eng? Absoluut. Het maakt mij kwetsbaar. Maar door middel van het delen, wil ik laten zien dat het oké is om met ups en downs door het (werk)leven te gaan. Dat het oké is om een rollercoaster van emoties te ervaren. Om het soms even niet weten, te twijfelen of ongemak te ervaren. Uiteindelijk brengen deze emoties je namelijk zoveel moois.
Een boek wat mij veel heeft gebracht, is het boek “De kracht van Kwetsbaarheid’ van Brené Brown. In haar boek vertelt Brené dat je mag voelen wat je voelt. Niemand is perfect en dat zullen we ook nooit worden. Dus voel wat je voelt en deel dit met de mensen om je heen. Een advies wat ik tot op de dag van vandaag probeer op te volgen.
Groei mag ongemakkelijk zijn
Voor veel pedagogische professionals, en ik herken mijzelf hier volledig in, is het stellen van de hulpvraag lastig. Het gevoel van falen speelt op en daarom struggelen we liever alleen dan dat we hulp inschakelen. Het stellen van de hulpvraag is echter heel waardevol.
Vroeger riep ik altijd ‘Je sterkste punt is het benoemen van je zwakte’. Inmiddels noem ik het geen zwakte meer maar noem ik het mijn kwetsbaarheid. Door je kwetsbaar op te stellen en de hulpvraag durven uit te spreken, ontstaan er mooie gesprekken. Over jouw leerproces en over die van een ander. En hoe fijn is het als je even bij de ander kan afkijken? Om uit de lessen van de persoon tegenover je, inzichten te halen die bij jouw situatie passen? Gesprekken met anderen verbreden je wereld. Ook al voelt het soms ongemakkelijk, deze gesprekken maken je sterker. Want wat er ook gaande is, je hoeft het niet alleen te doen.
Jouw leerproces ondersteunt de opvoeding van een kind
Ik begon dit verhaal met de uitspraak dat ons werk draait om kinderen het beste te geven voor een goede toekomst. Jouw leerproces draagt hier aan bij. Door open en eerlijk over jezelf te zijn, geef je de kinderen op de groep het mooiste wat ze kunnen krijgen: de ruimte voor de eigenheid.
Dus lieve pedagogische professional, de bal ligt nu bij jou. Laat jouw leerproces er zijn. Accepteer je kwetsbaarheid, stel de hulpvraag en sta open voor de lessen van een ander. Als we dat samen doen, dan is de kinderopvang niet slechts “een opvang” maar is het ondersteunend aan de opvoeding van het kind.
Meer weten over mijn persoonlijke groei? Binnenkort publiceer ik een blog over mijn reis naar Kenia voor mijn opleiding tot NLP coach. Houd de website goed in de gaten of meld je aan voor de maandelijkse nieuwsbrief van Viisas.
