Geluksmomenten en inzichten uit Kenia (deel 2)
In mijn vorige blog nam ik (Lianne) jullie mee in mijn reis naar Kenia en de inzichten die ik daar heb opgedaan. Te veel om op te noemen in één blog maar te waardevol om ze niet allemaal met jullie te delen. Daarom deze week deel twee!
Heb je het eerste deel van mijn verhaal per ongeluk gemist? Klik dan gauw hier!
In de eerste week heb ik deelgenomen aan een drum- en dansworkshop. Ik leerde om mijn gedachten en de stemmetjes in het hoofd in te ruilen voor gevoel en emotie. De tweede week stond in het teken van mindset.
Samen met de beheerder (een Masai) en de kok (een Keniaan) ging ik samen met nog een deelnemer een wandeling maken. We kregen de vraag hoe lang we wilden wandelen en we besloten dat een wandeling van een uur tot anderhalf uur wel in ons schema paste. Wellicht herken je het wel, het inschatten van een wandeling is altijd een uitdaging. Met dit keer geen uitzondering, we zijn uiteindelijk drie uur onderweg geweest.
De Masai kende de omgeving goed en leidde ons over verschillende weggetjes en paadjes. Af en toe moest de weg met een mes vrijgemaakt worden of werd de weg versperd door een kudde geiten en koeien. Na verloop van tijd sloeg het weer om en kregen we een regenbui op ons dak. Geen Nederlandse regenbui maar een heuse Keniaanse plensbui. Het was vrij duidelijk dat de regen nog wel een tijdje aan zou houden en dus zijn we, na kort geschuild te hebben, doorgegaan met de wandeling.
Alleen invloed op hoe je met dingen omgaat
De terugweg was een lange weg omhoog. En met al die regen waren de stenen op de weg glad geworden en daardoor te onveilig om over te lopen. Er zat dan ook niks anders op dan onze weg via het modderpad te vervolgen. Mijn eerste reactie? “Help!” Ik had geen idee hoe we dit moesten gaan doen. Toen realiseerde ik mij dat ik twee opties had: gefrustreerd raken en mijzelf het laatste stuk ontzettend in de weg zitten óf het allemaal rustig op mij af laten komen. Ik koos voor het laatste.
Na twee keer uitglijden en volledig onder de modder, was het een hele opgave om rustig te blijven. Gelukkig waren daar de beheerder en de kok die elke keer hard begonnen te lachen als ik weer eens “Hakuna Matata” riep om mijzelf op te peppen. Het hardop roepen in combinatie met hun lach, zorgde ervoor dat ik mijzelf positief wist te houden. Zo werd de wandeling toch een hele mooie belevenis.
Hoewel we het vaak zouden willen, hebben we geen invloed op gebeurtenissen en situaties. We kunnen niet voorkomen dat het gaat regenen of dat er geen modder ligt. Waar we wel invloed op hebben, is op de manier waarop we ermee omgaan. Als ik dit koppel aan de Kinderopvang, dan is een drukke groep eigenlijk net een modderige wandeling door de regen. Raak je gefrustreerd en zit je jezelf in de weg? Of maak je er een positief moment van door naar kleine geluksmomentjes te zoeken?
Visie voelen is visie uitdragen
In slechts een paar dagen tijd, had Kenia mij al twee waardevolle inzichten gegeven: meer op gevoel doen en ik heb alleen invloed op hoe ik met gebeurtenissen omga. Tijdens de visieopdracht kwam inzicht nummer drie.
De opdracht was om onze eigen visie te gaan voelen. Compleet met bewegingen en metaforen met als doel om je visie met je hele lichaam te ervaren in plaats van alleen met je hoofd. Ik heb gelachen als een klein kind, rond gesprongen, gedanst en ik voelde mijn visie door mijn hele lichaam stromen. Hier merkte ik dat zodra je iets voelt, het uitdragen daarvan vervolgens vanzelf gaat.
Dank je wel, Kenia!
Vanuit mijn reis naar Kenia in het algemeen en de laatste visieopdracht in het bijzonder, is dan ook het jaartraject “van visie op papier naar visie met elkaar” ontstaan. Ik gun iedereen die werkzaam is binnen de Kinderopvang om meer te voelen dan te denken. Om laagjes af te pellen. En om stemmetjes uit te schakelen. Het brengt je namelijk zoveel moois en geeft je ruimte. Ruimte voor nieuwe ervaringen, diepere verbindingen en uiteindelijk mooie stappen naar de toekomst toe.
Heb jij ook een reis, vakantie of andere gebeurtenis die jou nog altijd bijblijft? Waar je inzichten hebt opgedaan en leermomenten hebt ervaren? Laten we elkaar blijven inspireren en deel jouw ervaring hieronder in de reacties. Ik ben heel benieuwd!
